Sam wyraz „fitness” to połączenie słów „fit” i „ness”. „Fit” według słownika angielsko – polskiego to „być w formie”. Fitness jak podaje Dorota Olex-Zarychta to „różnorodne rodzaje zorganizowanych zajęć ruchowych posiadający ściśle określone cele oraz swoiste podstawy metodyczne; realizowane są najczęściej w formie lekcji grupowych z wykorzystaniem odpowiednio dobranej (lub specjalnie skomponowanej) muzyki oraz przyborów i przyrządów.” Krzysztof Mrożek natomiast pisze, iż „fitness w odróżnieniu od rekreacji, to różnorodna aktywność fizyczna, przed którą stawiamy zróżnicowane cele, w zależności od płci, wieku, ogólnej sprawności fizycznej i potrzeb. Osiągnięcie tego jest złożonym procesem, którego przebieg ma miejsce w specjalnie do tego stworzonych klubach fitness.”

Twórcą aerobiku był Kenneth Cooper, który był lekarzem w Narodowej Agencji Aeronautyki USA (NASA). Opracowywał on programy kondycyjne dla amerykańskich kosmonautów. Prowadził liczne badania na ludziach, dzięki którym stworzył podstawy aerobiku. W 1972 roku otworzył Centrum Aktywności Aerobowej – Aerobic Activity Center w Dallas. Dzisiaj figuruje pod nazwą Cooper Clinic. Kenneth Cooper stworzył system ćwiczeń, które miały na celu stymulację systemu krążeniowo – oddechowego, poprzez wywołanie i utrzymywanie zwiększonego zapotrzebowania organizmu na tlen w odpowiednio długim okresie czasu. Ćwiczenia zostały wykorzystane do terapii osób z problemami układu krążenia i zostały nazwane aerobikiem.

Do zmodyfikowania i ulepszenia ćwiczeń i programu Coopera, przyczyniły się w późniejszym czasie takie osoby jak: Jacki Sorensen, Jane Fonda, Judi Sheppard Missett i Sydne Rome, która była prekursorką aerobiku w Europie. Jane Fonda montowała filmy z własnymi ćwiczeniami, które były w tym czasie jedynymi wskazówkami prezentującymi sposób prowadzenia zajęć. Spopularyzowała aerobik gimnastyczny, którego jest twórczynią. Następna pani Judi Sheppard Missett propagowała aerobik taneczny, czyli ćwiczenia koordynacji ruchu i choreografii. Wykorzystywała w swoich zajęciach elementy tańca towarzyskiego. Łączyła elementy taneczne z ćwiczeniami gimnastycznymi i rozciągającymi. Gdy formy gimnastyczne i taneczny były już codziennością Jacki Sorensen opracowała program wytrzymałościowy. Składał się z biegania, sprężynowania i podskoków i trwał 30 min. Otrzymał nazwe HI-IMPACT. Po jakimś czasie, gdy forma HI-IMPACT została skrytykowana za kontuzyjną Karen Voight zmodernizowała zajęcia. Wprowadziła do choreografii mniej dynamiczne formy ćwiczeń.

W Polsce fitnessowe formy zajęć pojawiły się w latach 90-tych ubiegłego wieku i z roku na rok staja się coraz bardziej popularne. W miastach coraz częściej słychać o nowo otwartych klubach fitness, które prześcigają się w uatrakcyjnianiu swoich ofert oraz unowocześnianiu wyposażenia.

Dorota Olex-Zarychta wyróżnia kilka charakterystycznych cech fitness, które decydują o jego popularności. Jest to m.in.:

• Pozasportowy charakter – zajęcia nie wiążą się z rywalizacją i walką o wyniki,
• Wszechstronność – możliwość dopasowania typu i parametrów ćwiczeń do indywidualnych potrzeb,
• Społeczny charakter – sprzyja kontaktom towarzyskim,
• Relatywnie niska cena – nie jest wymagane posiadanie własnego sprzętu, opłaty jedynie za wstęp do siłowni lub zajęcia aerobiku,
• Powszechna dostępność,
• Uniwersalność – mogą być uprawiane praktycznie przez całe życie.